آیین خاکسپاری بزرگمردی فرهیخته جاویدنام حاج محمدعلی خان راهدار

خُنیا، به سوگ می‌نشیند..؛
آواز، با درد و دریغ دمساز، می موید..؛
چنگ، درمانده و دلتنگ، گیسو می‌پریشد..؛
تار، زار، می گرید..؛
نی ، جانگزای و جگرسوز، می نالد..؛
تنبک، دمادم ، از غم بر سر می کوبد..؛
چرا..؟
زیرا بزرگمردی فرهیخته ، شیرین سخن و شایسته.
« حاج محمدعلی خان راهدار »
فرزند: نامیرا لطفعلی خان
از بزرگ خاندان خلیل خان ایل بهمئی.؛
آن خرمّخوی‌ترین انسان ، که یادش گرامی باد! به مینوی برین شتافته است تا از این پس بهشتیان را، با سخنوری و مینُوی خویش، بیَفْساید (=افسون کند)

روانت شادباد.🌱🌹😔

Khuniya, mourns..;
The song, with the pain and hesitation of the creator, sings..;
Cheng, helpless and homesick, Gesou falls..;
Tar, zar, cries..;
Ni, Jangzai and Jaggersoz, moaning..;
Tonbak, my heart, I beat my head with sadness..;
Why..?
Because he is an educated, sweet-spoken and decent man.
"Haj Mohammad Ali Khan Rahdar"
Namira: Lotf Ali Khan's child
from the great family of Khalil Khan Il Bahmai.;
That most grumpy person, may his memory be cherished! He hastened to the minoy to enchant the heavens with his eloquence and minoy.

May your soul be happy. 🌱🌹😔