Για λόγους ταξικούς & Στα Καρέλια & Ταξικό - Νατάσσα Μποφίλιου & Χατζηφραγκέτα - Θέατρο Βράχων 2023

Η συμμετοχή έκπληξη του Πάνου και του Βαγγέλη στη συναυλία της Νατάσσας, στο Θέατρο Βράχων, την Δευτέρα 4/9/23.
  / mat99lives  

Συντελεστές:
Θέμης Καραμουρατίδης: Πιάνο
Άρης Ζέρβας: Τσέλο
Γιώργος Μπουλντής: Ηλεκτρ. Κοντραμπάσο, Ηλεκτρ. Μπάσο, Synth Bass
Γιώργος Καρδιανός: Ηλεκτρική Και Ακουστική Κιθάρα
Μανώλης Γιαννίκιος: Τύμπανα
Γιώργος Κάστανος: Σοπράνο Σαξόφωνο, Πλήκτρα
Τρομπέτα: Κώστας Σαπούνης
Τρομπόνι: Βαγγέλης Χαμρίστσακ
Φωνητικό σύνολο: Λητώ Αμπατζή, Έλενα Λεώνη, Steve Bekas

Ενορχηστρώσεις: Θέμης Καραμουρατίδης
Επιμέλεια προγράμματος: Γεράσιμος Ευαγγελάτος

Ηχοληψία: Γιάννης Παξεβάνης, Αντώνης Ζαχόπουλος
Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλλης
Φωτογραφίες: Κώστας Αυγουλής
Marketing: Μόνικα Κασάνη

Επικοινωνία & Προβολή στα media:
ZUMA COMMUNICATIONS : Χαρά Ζούμα

Management: PROSPERO, www.prospero.com.gr
----------------------------------------------------------------------------------------
Για λόγους ταξικούς
Στίχοι - Μουσική: Χατζηφραγκέτα

Φέρνω ζάλη,
λυρικά τεχνάσματα και πάλι σου 'κανα τανα-που και μπουρδέλο το κεφάλι
σε κόπαναν' οι ρίμες μου σαν τον Μοχάμεντ Άλι
και άμα δεν σ'αρέσει άλλαξε κανάλι όπως πρώτα
τα flows σκάνε σαν τα βαρελότα
στις παραγωγές του Rasta όλοι κάνουνε την κότα
κάνει τακουνάκι ο Ματεράτσι στον Ζαμπρότα
πετάγεται ο Ντελ Πιέρο κι η μπάλα μπαίνει γκολ kill 'em all
παλιά όλοι ακούγανε metallica
το ρίξαμε στους μπάφους στα συρτά και τα αμπντάλικα
πήγα διακοπές στην Αστυπάλαια
και κάηκα με τον Ντε Λα Φου μέσα σε κάτι ψαροκάικα
που θα καταλήξει η κουβέντα με το Χάρη
του είπα του μαλάκα πως δεν ξέρει να ραπάρει
καλύτερα να πιάσει καμιά τίγρη σε σαφάρι
να πιει κανένα γαρο-τσι με τον Μπουτάρη
μακάρι να έφερνα εξάρες μ'ενα ζάρι
να σούταρα την μπάλα και να πήγαινε δοκάρι
και μέσα θέλω αβλεπή τη Βίκυ Φλέσσα
να με ψήνει να με λιώνει σαν τοστάκι στη φριτέζα
έχω σε αφίσα τον Τάκη, τον Φύσσα, τον Ζήση, τον Βρύζα, τη Λίζα κορνίζα
θα πάω ν' αγοράσω τον πύργο στην Πίζα,
έμεινε τ'αμάξι γιατί χάλασε το τσοκ
διαβάζει η Μαρία συνεχώς Καστοριάδη
αυτή θα κάνει ντόκτορα και εγώ βαθιά στον Άδη
μήπως παίζει κάνα ζεζαλιζε γι'αυτό το βράδυ;

Ίσως για λόγους ταξικούς και όχι μόνο,
τρελό μωράκι του ουρανού για σένα λιώνω
και το κεφάλαιο του Μαρξ που πήρα στην γιορτή σου
αν του είχες ρίξει μια ματιά, θα ήμουνα μαζί σου.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Στα Καρέλια
Στίχοι - Μουσική: Χατζηφραγκέτα

Μόλις βγει το φως του ήλιου, θα ακούσεις τη Μποφίλιου
Να στα λέει άλλα ντ' άλλων, σε γραμμή κομματική
Και στα πρίμα και στα μπάσα, θα ακούσεις τη Νατάσα
Σε μια φάση ότι να 'ναι,
χατζηφραγκετειακή
Και μπορεί να μη γουστάρεις
και μπορεί και να κριντζάρεις όσο δεν πάει

Και περιφέρομαι σαν την άδικη κατάρα
Στο πακέτο απ’ τα τσιγάρα, μου 'χες γράψει ''Σ' αγαπώ''
Μα εξαφανίστηκες και σε ψάχνω έναν μήνα
Μα την χρυσή την κασετίνα, να πετάξω δεν μπορώ

Μόλις πέσει το βραδάκι, θα σου πω ένα τραγουδάκι
Να απαντήσω σε όσα μου 'πες, στο προηγούμενο ρεφρέν
Έφυγα γιατί φοβόμουν, πως θα σε ερωτευόμουν
Μου 'ρθε ο ουρανός σφοντύλι
και έχασα 5-0
Όμως τη ρεβανς θα πάρω, επιστρέφω να ρεφάρω
Μπαίνω με τα τσαρούχια

Και περιφέρομαι σαν την άδικη κατάρα
Έχω ξεμείνει από τσιγάρα και για 'σένα τραγουδώ
Και στο ξεκάρφωτο θα 'ρθω να σου κάνω τράκα
Και δε σου 'γραψα για πλάκα, στα Καρέλια ''Σ'αγαπώ''
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Ταξικό
Στίχοι - Μουσική: Χατζηφραγκέτα

Περασμένα ξεχασμένα όσα ζήσαμε,
ένα έχω να σου πω πως την γαμήσαμε,
δεν υπάρχει πισωγύρισμα, για μας τους δυο.
Ήμουνα ελαστικός και εσύ εγωίστρια,
ήμουνα αριστερός και εσύ καπιταλίστρια,
ήσουνα θαμώνας σε πρωτοκλασάτα μαγαζιά.

Μα εγώ ξέρω ένα παγκάκι,
γνωρίζω τον περιπτερά,
πίνω τη μπύρα από το κουτάκι,
είμαι από τα καλά παιδιά.

Εσύ κυρία θες να μείνεις,
και εγώ απλά περαστικός.
Εσύ απλά έχεις και τα δίνεις,
και εγώ καρμίρης και φτωχός.

Και ταξικά, το πράγμα δεν τσουλάει,
το ξέρω δε σου πάει, να τα `χεις με φτωχό.
Μα και φροϋδικά, να στο εξηγήσω Μαίρη,
σε άγει και σε φέρει, το υπερεγώ.

Κρίμα όμως που όλα κάποτε τελειώνουνε,
πάμε λίγο πιο ρηχά για να πατώνουμε,
και οι άκυρες ατάκες θα `ναι πάντα μενού.
Αλλάζω θέμα και σε πάω γενικότερα,
και αφήνω τα αισθηματικά για λίγο αργότερα,
πες μου αν όντως πιστεύεις στην ύπαρξη του Θεού.

Γιατί εγώ ξέρω ένα παγκάκι,
γνωρίζω τον περιπτερά,
πίνω τη μπύρα από το κουτάκι,
είμαι από τα καλά παιδιά.

Εσύ κυρία θες να μείνεις,
και εγώ απλά περαστικός.
Τώρα τον πόνο σου να τον εσβήνεις,
σε ένα ουίσκι on the rocks.

Και ταξικά, το πράγμα δεν τσουλάει,
το ξέρω δε σου πάει, να τα `χεις με φτωχό.
Μα και φροϋδικά, να στο εξηγήσω Μαίρη,
σε άγει και σε φέρει, το υπερεγώ.